Faydalı qazıntıların sualtı yataqlarının axtarışının qazgeokimyəvi üsulları və yer təkinin tədqiqi son 15-20 ildə inkişaf edir və formalaşma mərhələsindədir. Ona görə də dəniz və okeanların qazlarının tədqiqinin nəzəri əsaslarını öyrənmək, praktiki məsələlərin həlli üçün metodikaların və aparatların işlənməsi aktual görünür və təqdim olunan işdə Xəzər dənizi və başqa dənizlərin timsalında bu məsələlərə baxılmışdır.
Dəniz suyunun batometrlərlə nümunələrinin götürülməsinin mövcud metodikası və həll olmuş qazların tərkibinin öyrənilməsinin kimyəvi-analitik və ya hesablama metodları irəli sürülən tələblərin müasir səviyyəsinə keyfiyyətcə cavab vermir. Bu metodların çatışmamazlığı ondan ibarətdir ki, batometrlə götürülən su nümunələri hermetik deyil və nəticədə qazın bir hissəsinin itkisi baş verir. Tətbiq olunan kimyəvi metodlarla isə tam kimyəvi tərkibin və həll olmuş qaz komponentlərinin, xüsusilə, karbohidrogen qazlarının miqdarını müəyyən etmək mümkün deyil. Göstərilən çatışmamazlıqların aradan qaldırılması üçün müəlliflər tərəfindən dəniz suyu nümunələrinin suda həll olmuş bütün qaz komponentlərinin hermetik götürülməsi metodikası təklif edilmiş.
Yeni metodikanın mənimsənilməsi hermetik nümunəgötürənin LPQ-2 (laboratoriya prirodnoqo qaza) yaradılması ilə mümkün olmuşdur. Xəzər dənizi sularının hər yerində karbohidrogen qaz komponentlərinin mövcudluğu, Xəzər dənizi karbohidrogen qaz sahələri haqqında danışmağa imkan verir. Dəniz sularının ümumi qazlılığı orta hesabla 25 ml/l olmaqla 20-28 ml/l hüdudlarında dəyişir.
Karbohidrogen qazları bütün doymuş və doymamış homoloqları ilə birlikdə iştirak edir: metan- 0-1400x10-5 ml/l, etan-0-460x10-6 ml/l, etilen-0-140x10-6 ml/l, propan-0-170x10-6 ml/l, propilen-0-140x10-6 ml/l, butan-0-92x10-6 ml/l, izobutan-0-90x10-6 ml/l, butilen-0-70x10-6 ml/l, pentan-0-50x10-6 ml/l, izopentan-0-26x10-6 ml/l, heksan-0-50x10-6 ml/l, ağır karbohidrogenlərin cəmi-0-1295x10-6 ml/l intervallarında dəyişir.
Karbohidrogen qazlarının konsentrasiyasının dəyişməsi təsadüfü deyil, istiqamətlənmiş qanunauyğun xarakter daşıyır. Metan və onun homoloqlarının konsentrasiyasının dərinliklə dəyişmə xarakterinə görə iki qrup stansiya ayrılır. Birinci qrup stansiyalar da iki altqrupa bölünür. Daha geniş yayılan birinci altqrup stansiyalar metanın (10-80x10-5 ml/l) və ağır karbohidrogenlərin 123 (37-79x10-6 ml/l) aşağı konsentrasiyası ilə xarakterizə olunurlar. Karbohidrogenlərin maksimal miqdarı 30-70 m dərinlikdə müşahidə olunur, dərinliyə doğru konsentrasiyanın azalması baş verir, 200-300 m dərinlikdə müəyyən həddə qədər azaldıqdan sonra praktiki olaraq dənizin dibinə kimi dəyişməz qalır. İkinci altqrup stansiyalar əsasən Cənubi Xəzərdə yerləşir və metanın (14-400x 10-5 ml/l) və ağır karbohidrogenlərin cəminin (53-809x10-6 ml/l) konsentrasiyasının bir qədər yüksək qiymətləri ilə xarakterizə olunurlar. Karbohidrogenlərin maksimal həddi 100-200 m dərinliklərə çıxır, dərinliyə doğru konsentrasiya əyriləri yavaş 400-500 m-ə qədər səngiyir və dənizin dibinə yaxın yerlərdə təxminən dəyişməz qalır. Bəzi stansiyalarda dibə yaxın yerlərdə konsentrasiyanın artımı müşahidə edilir.
İkinci qrup stansiyalar dərinliklə bağlı olaraq konsentrasiyanın ardıcıl artımı ilə seçilir və bəzən konsentrasiya metan üçün 1400x10-5 ml/l və ağır karbohidrogenlərin cəmi üçün 850x10-6 ml/l kimi tufan həddinə çatır. Bu stansiyalar əsasən Orta və Cənubi Xəzərdə yerləşmişlər.
Xəzər dənizinin qərbdən şərqə doğru kəsən əsrlik profillərdəki tədqiqat komponent və mütləq tərkibi dərinliklə bağlı olaraq dəyişən suların karbohidrogen qazlarının miqdarına görə stratifikasiyasını təsdiq etdi. Şimaldan cənuba doğru kəsilişlərdə sularda həll olmuş karbohidrogen qazlarının həcmi artır. Ayrılan konsentrasiya zonaları ardıcıl müşahidə edilir, onların sayı artır və komponentlərin miqdarının kontrastlığı çoxalır. Bir sıra profillərdə özünəməxsus şəkildə palçıq vulkanlarının kraterlərinə doğru, su qatını dənizin dibindən səthə qədər yarıb keçən karbohidrogen qazlarının konsentrasiyasının yüksək "sütun"ları müşahidə edilir.
Xəzər dənizinin sularında karbohidrogen qazlarının paylanması haqqında əyani təsəvvürü konsentrasiyanın müxtəlif -50, 100, 200, 400 m dərinliklərdə dəyişməsi xəritəsi verir. Xəritələrin ümumiləşdirilməsi nəticəsində Xəzər dənizi akvatoriyasında bir neçə regional zona ayrılmışdır. Karbohidrogen qazlarının minimal konsentrasiyasına malik birinci zona Orta Xəzərin şimal və şimal-şərq hissəsini əhatə edir. Abşeron tirəsində maksimal konsentrasiyası ilə karbohidrogen qazlarının yüksək miqdarı Cənubi Xəzərdə qeyd olunur. Karbohidrogen qazlarının konsentrasiyasının şimaldan Orta və Cənubi Xəzərə doğru ardıcıl artımı akvatoriyanın dibində birinci tərtib strukturanın yerləşməsi ilə yaxşı əlaqələnir. Şimal və Orta Xəzərdə - Skif-Turan epikertsen platformaları, Cənubda alp geosinklinal oblastı. Göstərilən yerləşmə lokal hissələrdə neft-qaz yataqları, palçıq vulkanları, dənizin dibinin geoloji quruluşunun digər xüsusiyyətləri, antropogen faktorların təsiri ilə bağlı olan anomal zonalarla pozulurlar.
Hidrat əmələgəlmənin (p,t) parametrlərinin öyrənilməsi göstərdi ki, Xəzər dənizi şəraitində hidrat əmələgəlmə zonası 250 m izobatından aşağı yerləşə bilər və qalınlığı dərinlikdən asılı olaraq bir neçə on metrdən 300 m-ə qədər dəyişir. 1986-çı ildə "Elm" ETK ekspedisiyası, ÜİBT Okeanologiya İnstitutunun əməkdaşları (Q.D.Qinsburq və b.) ilə birlikdə torpaq trubkalarından, seysmoakustik profillərdən və yüksək dəqiqlikli naviqasiyadan istifadə etməklə Xəzər dənizinin dibində iki qazhidrat yığımı kəşf edilmiş, biri "Buzdağ", dikəri isə "Elm" adlandırılmış və bir qazhidrat çıxışı Abix valında qeydə alınmışdır. Tədqiq olunmuş obyektlərin hidratları və hidratlı süxurlarından ayrılan qazlar əhəmiyyətli karbohidrogen tərkiblidirlər. Buzdağ yığımının yeddi kristallohidrat nümunəsində 58,7-87,0 % metan, 10,4-19,4 % etan, 1,3-15,8 % propan, 0,1-2,5 % izobutan, 0,4¬2,0 % normal butan, 0,02-0,68 % pentan və 0,45-1,18% karbon qazı iştirak edir.
İşdə Xəzər dənizinin sularında karbohidrogen qazlarının müəyyən edilmiş təcrübi paylanmasının riyazi modelləşdirilməsinə cəhd edilmişdir. Bu isə alınmış paylanmanın dürüstlüyünü qiymətləndirməyə, ümumi qanunları aşkar etməyə, onlara ehtimallı qiymət verməyə və dənizin tədqiq olunmayan hissələrini səciyyələndirmək üçün müəyyən edilmiş qanunauyğunluqlardan istifadə etməyə imkan verdi. Bu iş dörd istiqamətdə cəmlənmiş idi:
• qaz sahəsinin normal komponentinin modelləşdirilməsi,
• qaz sahəsinin anormal komponentinin modelləşdirilməsi,
• üzmə prosesində qaz köpüklərinin həll olmasının modelləşdirilməsi,
• qaz sahələrinin parametrlərinin paylanmasının trendanalizi.
Xəzər dənizi sularında karbohidrogen qazlarının konsentrasiyasının paylanmasının müəyyən edilmiş qanunauyğunluğu və onların riyazi modelləşdirilməsi akvatoriyanın sularında karbohidrogen qazlarının miqdarına görə dəniz neft-qaz yataqlarının axtarışı metodikasının işlənməsi tərs məsələsinin həll edilməsinə imkan verdi. Verilən halda, quruda qaz planalmasında olduğu kimi, neft-qaz yataqlarından atmosferə qalxan flüid potokunun qeydə alınmasından çıxış edirik. Dəniz şəraitində karbohidrogenlər seli nəinki yerdəki süxurlarını, həm də hidrosferanın sularını dəlib keçir. Bu isə ənənəvi geoloji-geofiziki işlərin kompleksində texnoloji sxemi aşağıdakıları nəzərdə tutan dəniz qaz planalması işlərinin xüsusiyyətlərini müəyyən edir:
1. suya görə hidroqaz planalması,
2. dəniz dibi çöküntülərinə görə qaz planalması
3. gəmilərdən struktur qazımanın köməyi ilə yerinə yetirilən qazkern planalması.
Qoyulan məsələlərdən, neft-qaz akvatoriyalarının geoloji quruluşunun xüsusiyyətlərindən və nəzərdə tutulan işlərin həcmindən asılı olaraq təklif olunan kompleks uyğun dəyişikliyə uğrayır və hidroqaz planalmasının dərinliyi müəyyən olunur.